Ամասի Մարտիրոսյան

Ամասի Պետրոսի Մարտիրոսյանը ծնվել է Երևանում 1897 թ:

1922-24 թթ. Վրաստանի պետկինոարտին կից դերասանական ստուդիան ռեժիսոր Բարսկու գլխավորությամբ:

Վրաստանում նկարահանվել է Բարսկու, Համո Բեկ-Նազարովի ֆիլմում («Железная когорта», «Նաթելա», «Հայրասպանը»):

Մարտիրոսյանը եղել է Երևանի կինոստուդիայի հիմնադիրներից մեկը: Սկսել է ամենահասարակ աշխատանքից, եղել է ռեկվիզիտորի օգնական, ադմինիստրատոր,  ռեժիսորի օգնական, ասիստենտ, ռեժիսոր: Եղել է հիանալի դերասան, խաղացել տարբեր դերերում՝

1926 - «Նամուս»

1927 - «Զարե»

1928 - «Խասփուշ»

1930 - «Սև թևի տակ»

1958 - «Առաջին սիրո երգը»

1930-ից եղել է ռեժիսոր: 1932 թվականից իրականացրել է «Մեքսիկական դիպլոմատներ» ֆիլմը, որտեղ հիանալի երևաց նրա ռեժիսորական տաղանդը:

1933 թվականին բեմադրել է «Քրդեր, եզդիներ» կինոնկարը:

1934 թողարկել է իր լավագույն ֆիլմը՝ «Գիքորը»: Հարազատ մնալով մեծ Թումանյանին, հիանալի էկրանավորել է:

Իր ստեղծագործական կյանքին զուգահեռ գրել է հոդվածներ, որոնք ... թեմաներն են շոշափել:

Եղել է շատ ֆիլմերի սցենարի հեղինակ: 1940 թվականին նկարահանել է «Քաջ Նազարը»: Նկարահանել է բազմաթիվ վավերագրական ֆիլմեր:

Մարտիրոսյանը ստացել է բազմաթիվ շնորհակալագրեր, պատվոգրեր: Հայաստանի գերագույն խորհուրդը 1944 թվականին պատվոգիր է հանձնել «Դավիթ-Բեկ» ֆիլմի համար, որը իրականացրել էին Համո Բեկ-Նազարովի հետ:

1956 թվականին արվեստի վաստակավոր գործչի կոչում է ստացել:

1966 թվականին պատվոգիր է ստացել հայկական կինոյի զարգաման համար:

Նրա թողած ժառանգությունը հայ ժողովուրդը բարձր է գնահատել: Նա այն քչերից է, որին հայ կինոյի նախահայրերից են կոչել: Ինչպես հայ ժողովրրի մյուս մեծերը, դարցավ ժողովրդական և սիրելի բոլորի համար:

Մահացել է 1971 թվականին: